line
เมนู
Gen ยัง Active ทอล์ค

ชีวิตเฟี้ยวเฟี้ยวไม่ต้องเดี๋ยวของ ‘เจี๊ยบ-นงลักษณ์’ นักกีฬาเอ็กซ์ตรีมทีมชาติวัย 67

สเก็ตบอร์ดดาวน์ฮิลล์ที่ว่าเร็วจัด ยังไม่เท่าความเฟี้ยวของนักกีฬาทีมชาติไทยวัย Gen ยัง Active คนนี้
แชร์บทความนี้
line
line
line

#เฟี้ยวเฟี้ยวไม่ต้องเดี๋ยวก่อน

#thaiordinarywoman67yearsyoung

#jeabsaenevertoooldtoskate

หากใครได้ตาม IG : jeab_sae รับรองว่าเป็นต้องสะดุดตากับแฮชแท็กสุดเท่เหล่านี้กันเป็นแถบ เพราะนี่คือแฮชแท็กที่สามารถถ่ายทอดตัวตนสุดแอคทีฟของ ‘เจี๊ยบ-นงลักษณ์ ชัยฤทธิไชย’ นักกีฬาสเก็ตบอร์ดดาวน์ฮิลล์ทีมชาติไทยวัย 67 ได้อย่างตรงไปตรงมา เราได้มีโอกาสพูดคุยกับป้าเจี๊ยบว่าด้วยไลฟ์สไตล์การดูแลตัวเองทั้งกายใจ เป็นแรงบันดาลใจให้วัย Gen ยัง Active ได้ลุกขึ้นมาแอคทีฟ จุดประกายความมีชีวิตชีวาในแบบที่เป็นตัวเองอีกครั้ง

ถอดรหัสแฮชแท็กสุดเฟี้ยว

แฮชแท็กที่กล่าวมาในข้างต้น เป็นแฮชแท็กที่เจี๊ยบคิดเองทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น

#เฟี้ยวเฟี้ยวไม่ต้องเดี๋ยวก่อน เจี๊ยบยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่าอยากทำอะไรทำเลย อยากจะเฟี้ยวก็อย่าไปเดี๋ยว เพราะถ้าเดี๋ยวก็จะไม่ได้เฟี้ยวกันซะที ไม่ต้องลังเล ทำเลย!

#thaiordinarywoman67yearsyoung แทนที่จะใช้ years old ให้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ แต่เจี๊ยบไม่! ขอเปลี่ยนเป็น years young เป็นการบอกให้โลกรู้ว่าเรายังแอคทีฟอยู่ ยังวัยรุ่นอยู่

#jeabsaenevertoooldtoskate 67 แล้วไงใครแคร์ อายุไม่ได้เป็นอุปสรรคใด ๆ ในการยุกยิก ซึ่ง ณ ที่นี้เป็นคำเปรียบเปรยกับการเล่นสเก็ตนั่นเอง ซึ่งเจี๊ยบได้ขยายความเพิ่มเติมว่า จริง ๆ อุปสรรคของมนุษย์ก็คือความคิดของตัวเอง ดังนั้น อย่าให้ความคิดตัวเองมาตีกรอบในการลองทำสิ่งใหม่ ๆ ที่ท้าทาย

และที่เจี๊ยบบอกว่าตัวเองเป็นคนยุกยิกนั้นก็มีที่มาที่ไป ซึ่งต้องย้อนไปสมัยวัยเด็ก

“เป็นคนยุกยิก ไม่ชอบอยู่เฉย ๆ ตั้งแต่เด็กแล้ว ซึ่งเป็นความเคยชินจนถึงทุกวันนี้ แล้วเราก็ไม่ได้มีช่วงที่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองเมื่อตอนอายุเยอะขึ้นว่าต้องแต่งตัวอย่างนั้นอย่างนี้ อย่างเรื่องไลฟ์สไตล์ เรื่องการแต่งตัว ก็ยังนุ่งกางเกงขาสั้น ใส่เสื้อยืดอยู่”

ไหน ๆ ก็ออกตัวว่าเป็นคนยุกยิกเบอร์นี้ เราจึงยิงคำถามกับเจี๊ยบว่า แล้วในส่วนของจิตใจ มีความยุกยิกบ้างไหม?

“ทุกคนต้องมีเรื่องกวนใจในแต่ละวัน ซึ่งมากน้อยก็แตกต่างกัน น้อยของคนนี้ อาจจะมากมายมหาศาลของอีกคน ก็อย่าไปเยอะกับมัน อันไหนแก้ได้ก็แก้ อันไหนไม่ได้ก็ปล่อยมันก่อน ยังไงก็คือต้องรู้เท่าทันอารมณ์ให้เป็น”

ไม่ต้องคว้าชัยชนะเหมือนใครเขา ขอแค่ happy ในทุก ๆ ครั้งที่ลงแข่งเป็นพอ

ถ้าว่ากันตามสถิติโลก แม้เจี๊ยบจะไม่ใช่นักกีฬาเอ็กซ์ตรีมที่อายุมากที่สุดในโลก แต่เธอก็กำลังพยายามไปให้ถึงขั้นนั้น แต่ก็ไม่ได้มุ่งหวังเรื่องชัยชนะจนละทิ้งซึ่งความเป็นตัวเอง

“เป้าหมายของเจี๊ยบคือ วันนี้คือ happy ที่สุดแล้ว จบ ไม่ได้คิดว่าเวลาที่แข่งต้องชนะ ต้องขึ้นโพเดียม ชั้นต้องได้รางวัลกลับบ้าน ไปแข่งคือไปเล่น ไปสนุก ไปมัน ไปเต็มที่ แค่นั้นเลยจริง ๆ ชนะไม่ใช่เรื่องสำคัญ คิดอยู่เสมอว่าทุกการแข่งขันต้องมีคนได้ที่หนึ่งกับคนที่ได้ที่โหล่ แล้วการแข่งขันนั้นน่ะ เราจะเป็นที่หนึ่งหรือเป็นที่โหล่ก็ได้ เราดีใจเท่ากัน เพราะว่า ความสำคัญที่มากไปกว่านั้นคือเรา happy กับการแข่งนั้น ๆ เรียกว่าผลลัพธ์ของการทำเต็มที่คือ happy แล้ว มันไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นได้อีกแล้ว”

Mindset กับคำว่า ‘ผู้สูงอายุ’ หรือ ‘คนแก่’

“ก็แค่แก่ไปอีกวัน (หัวเราะ) แต่ทุก ๆ วันที่เราตื่นมา ชีวิตเราเหมือนเดิม เปลี่ยนไปแค่วันใหม่ เพิ่มเติมเรื่องของอายุนิดนึง นอกเหนือจากความสนุกที่ได้เล่น ความสนุกที่ได้แข่ง ยังสนุกที่ได้เจอผู้คน จอย ๆ กับเด็กรุ่นน้อง ทำให้มีชีวิตชีวาเหมือนเติมพลังชีวิต การที่เราได้ไปเจอคนรุ่นใหม่ ๆ ที่มีความคิดอะไรบางอย่างที่เราไม่เคยนึกถึง เท่ากับว่าวันนี้เราได้บทเรียนใหม่ เป็นการเรียนรู้ในทุก ๆ วัน ก็สนุกดี

“อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญคือต้องใช้ชีวิตให้สม่ำเสมอ ให้เสมอต้นเสมอปลาย ไม่ต้องคิดว่าอีก 10 ปีตัวเราจะเป็นเวอร์ชั่นไหน เป็นตัวเราให้ดีที่สุด ทำทุก ๆ วันให้มันดี ทำทุก ๆ วันให้มีคุณค่า”

ความสนุกที่ขึ้นอยู่กับความเสี่ยง

ในมุมมองของการเป็นนักกีฬาเอ็กซ์ตรีม ย่อมมีเรื่องความเสี่ยงเข้ามา เคยมองไหมว่าหากเราเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะทำอย่างไรกับตัวเอง?

“ตายมันก็คือตายล่ะเนอะ จะทำอะไรก็แล้วแต่ จะต้องไม่เป็นภาระกับใคร เพราะฉะนั้นเราก็จะมีวิธีป้องกันตัวเองเพื่อความเต็มที่สำหรับทุก ๆ ครั้งในการเสี่ยงอันตรายของเรา มีอุปกรณ์ป้องกัน สนามไหนที่ว่าโหด ๆ ก็จะเล่นแบบระวังที่สุด ต้องรู้ว่าลิมิตของเราประมาณนี้ จะยุกยิกเกินเบอร์มากไม่ได้” (หัวเราะ)

อิสระเสรีที่ต้องมีสติทุกครั้งเมื่อเท้าเหยียบบอร์ด

นักกีฬาว่ายน้ำรู้สึกตัวเองเป็นหนึ่งเดียวกับสายน้ำ นักกีฬาสเก็ตบอร์ดดาวน์ฮิลล์ก็รู้สึกอิสระเสรีเฉกเช่นนก ไม่ต่างกันกับเจี๊ยบ ด้วยการอยู่บนสเก็ตบอร์ดแต่ละครั้ง มาพร้อมจิตวิญญาณอิสระเสรีทุกครั้งไป แต่ก็มาพร้อมความเสี่ยงที่ไม่สามารถคาดเดาได้ทุกเมื่อ

“คุณคิดอะไรไม่ได้เลยนอกจากคุณต้องไปให้ถึงตรงไหน ถ้าวอกแวกจะหกล้มเอา ต้องมีสมาธิทุกโมเมนต์ พอเราเล่น ๆ ไป มันกลายเป็นความเคยชินที่ว่า ใจเราจะว่างไปเลย เราไม่ต้องไปคิดอะไรเลย คิดแค่ว่าจะเล่นยังไงให้ปลอดภัย จะลงยังไงไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ ไม่ให้เดือดร้อนคนอื่น”

เทคนิคเซฟตัวเองสไตล์นักกีฬาวัย 67

กีฬาสเก็ตบอร์ดดาวน์ฮิลล์ เป็นกีฬาเอ็กซ์ตรีมที่ต้องใช้ร่างกายเยอะ จึงอาจมีอาการบาดเจ็บได้ แต่ไม่ใช่กับเจี๊ยบ!

“เด็ก ๆ ที่เล่นสเก็ตบ่นปวดเข่าแทบทุกคน ของเราก็มีบ้าง แต่ไม่ใช่จากการเล่นกีฬา แต่กลายเป็นว่าเมื่อไหร่ที่เราอยู่นิ่ง ๆ นั่งเฉย ๆ นาน ๆ กลายเป็นว่าการนั่งเฉย ๆ นาน ๆ ทำให้เราไม่สบายเนื้อสบายตัว มันเหมือนสนิมเกาะนะ เพราะฉะนั้นเราต้องยุกยิก”

และแน่นอนว่าไม่ใช่แค่อยู่เฉย ๆ แล้วจะลงแข่งแต่ละสนามได้เลย การเป็นนักกีฬาจำเป็นต้องมีการออกกำลังกายเพื่อเป็นการดูแลร่างกายขั้นพื้นฐาน เจี๊ยบบอกว่าวันไหนที่ไม่ได้ลงสนามก็จะยืดกล้ามเนื้อ ผ่อนคลายกล้ามเนื้อของตัวเองเพื่อให้คงทนถาวร ใช้งานได้ไปอีกนาน ๆ เป็นการดูแลตัวเองเบื้องต้น ดีกว่าที่จะต้องมารักษาตัวเองจากการละเลยที่จะดูแลสุขภาพ

วินัยสำคัญกับทุกคน ไม่ใช่แค่นักกีฬา

นอกจากการเล่นกีฬา การใช้ชีวิตก็จำเป็นต้องมีวินัย การดูแลทั้งกายและใจอย่างสม่ำเสมอก็เป็นอีกหนึ่งวินัยเช่นกัน และเมื่อให้เธอฝากถึงคนวัยเดียวกันที่นั่งเหงา ๆ อยู่บ้าน หรือไม่ได้มีไลฟ์สไตล์แอคทีฟแบบนี้ ให้ลุกขึ้นมาทำให้ตัวเองแอคทีฟ จะต้องเริ่มต้นอย่างไร? คำตอบที่ได้คือต้องมีวินัยในการดูแลตัวเองในเบื้องต้น

“หากมีวินัยในการใช้ชีวิต จะรู้เลยว่าตื่นมาจะต้องทำอะไรบ้าง ตัวเราจะเน้นเสมอว่า คำว่าวินัยเนี่ยไม่ได้ใช้กับนักกีฬาเพียงอย่างเดียว แต่จำเป็นสำหรับคนเราทุกคน เหมือนเราต้องมีเป้าหมายในแต่ละวัน นี่ยังนึกไม่ออกเลยว่าที่หลายคนพูดกันว่าไม่มีอะไรทำ ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าทำไม เพราะตัวเองมีอะไรให้ทำเยอะแยะในแต่ละวัน ยุกยิกเต็มไปหมด

“เพื่อนที่โตมาด้วยกันนะค่อนข้างยุกยิกเหมือนกัน ทุกคนมีนู่นนี่นั่นให้ทำ เลี้ยงหลานบ้าง ทำไร่ทำนาบ้าง ค้าขายบ้าง ไม่มีใครอยู่เฉย ๆ เรียกว่าแต่ละวันต้องมีเป้าหมาย เป็นปัญหาเดียวที่เราไม่เข้าใจ ว่าทำไมบางคนถึงไม่มีอะไรทำ” (หัวเราะ)

สเต็ปต่อไปของนักกีฬาสเก็ตบอร์ดดาวน์ฮิลล์วัย 67 ปี

เจี๊ยบบอกว่าเธอไม่เคยกดดันตัวเองในเรื่องของการแข่งขันเลย

“จากวันที่เริ่มต้นเล่นสเก็ตวันแรกมาถึงวันนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตจะมาถึงตรงนี้ได้ ไม่เคยคิดว่าจะได้แข่งนู่นนี่นั่น แค่ได้เล่นก็ happy แล้ว เล่นตั้งแต่อายุ 57 ตอนนี้อายุ 67 ติดทีมชาติปี 2019 เป็น 10 ปีที่กีฬานี้ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

“มีแข่งที่ไหนก็ยังไปสมัครอยู่เรื่อย มีโปรแกรมไหนก็อยากยุกยิกอยากสนุก แต่ไม่ได้คิดว่าฉันจะไปชนะ แค่สมัครก็รู้สึกสนุกแล้ว อย่างช่วงปลายปีมีการแข่งขัน Thailand Tropical Downhill Race 2024 ซึ่งเมืองไทยเป็นเจ้าภาพปีที่ 2 ก็ตั้งใจจะไปร่วมการแข่งขันแบบจอย ๆ”

กับคำถามปิดท้ายว่าจะเล่นสเก็ตบอร์ดไปจนถึงอายุเท่าไหร่?

“105 ปี” ตอบอย่างมั่นใจในทันทีพร้อมให้เหตุผลที่ให้คำตอบเช่นนี้เพราะคุณแม่ของเธอได้จากไปในวัย 105 ปี แถมยังถามเรากลับด้วยว่า “เฟี้ยวไหม?”

เวรี่เฟี้ยวเลยค่ะเจี๊ยบ.

GSK ให้ความสำคัญกับความเป็นส่วนตัวของท่านและเราให้คำมั่นสัญญาว่าเราจะจัดการกับข้อมูลส่วนบุคคลของท่านด้วยความระมัดระวัง
หากท่านต้องการทราบถึงข้อมูลส่วนบุคคลที่เราเก็บ และวิธีการที่เราเก็บข้อมูลเหล่านั้น ท่านสามารถศึกษาได้จาก ประกาศเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัว